Dryaden, de prachtige boomnimf Mythologie uitgelegd

De Griekse mythologie fascineert de hele wereld al tientallen jaren. Hun overvloed aan goden en godinnen, zowel goed als kwaad, hebben de verbeelding van velen geprikkeld. Een van die wezens is de Dryad of boomnimf.

Deze natuurgodinnen werden in het oude Griekenland zo gevreesd en gerespecteerd, dat de bossen heilige plaatsen werden en leden van de Griekse samenleving vaak de toestemming van God vroegen om zelfs maar een boom om te hakken op een plek waar nimfen konden wonen.

In veel verschillende culturen wordt melding gemaakt van Dryads, ook al wordt die term niet gebruikt, maar het is wel in Griekenland waar ze begonnen. Dus als je klaar bent om alles te leren over deze mystieke en verlegen wezens, lees dan verder.

Geschiedenis van Dryads

De term Dryade werd voor het eerst gebruikt in het oude Griekenland binnen hun mythologie en religieuze overtuigingen rond 1700 - 1100 v. Chr. Ze werden geassocieerd met veel verschillende verhalen, maar waren het meest bekend als verzorgers van een zuigeling Zeus toen hij ondergedoken zat voor zijn vader Cronus.

Deze kleine godinnen leefden in en met de bomen van het bos. De oorspronkelijke Dryad was een nimf van de eik. Het woord Drys betekent eik in het Grieks, maar na verloop van tijd werd de term Dryad gebruikt voor alle soorten in bomen wonende nimfen.

Dryaden namen vaak de vorm aan van jonge en mooie vrouwen en de meeste van hen leefden onsterfelijke levens. In tegenstelling tot veel andere nimfen en feeën in folklore over de hele wereld, waren dryaden niet ondeugend maar eerder verlegen en bescheiden.

Toen de mythologie van de dryads eenmaal was gegroeid, waren er vijf hoofdtypen dryads, hoewel hoe dieper je in het oude Griekse geloof duikt, je je begint te realiseren dat bijna elke plant zijn eigen dryad beschermer had. Ze werden gescheiden afhankelijk van het type boom waarmee ze werden geassocieerd.

De Meliai

De Meliai waren de nimfen van de es. Men geloofde dat ze geboren waren toen Gaia bevrucht werd door het bloed van de gecastreerde Uranus.

De Oreiaden

De Oreiades nimfen werden geassocieerd met bergnaaldbomen.

De Hamadryaden

Hamadryaden waren dryaden van zowel eiken- als populierenbomen. Ze waren ook meestal verbonden met bomen die rivieren omlijstten en heilige boomgaarden. Dit type dryade was de enige die niet als onsterfelijk werd beschouwd. Hun leven was verbonden met dat van de boom waarin ze woonden en als de ene stierf, stierf de andere ook.

De Maliades

Men geloofde dat Maliades de nimfen waren die in fruitbomen woonden, zoals appelbomen. Ze werden ook beschouwd als de beschermers van schapen. Het Griekse woord melas betekent zelfs zowel schaap als appel.

De Daphnaie

De Daphnaie waren een zeldzaam type boom dryade die werden geassocieerd met laurierbomen.

Vanwege het respect dat de oude Grieken hadden voor de dryaden en hun boomnimfen, brachten de mensen vaak offers om het temperament te sussen en bedankten ze deze boomnimfen wanneer het tijd was om van de bomen en takken te oogsten.

Ze zorgden er ook voor dat ze de god om toestemming vroegen om bomen om te hakken vanwege de Hamadryaden wiens leven verbonden was met het leven van hun boom.

Dryade afbeeldingen, foto's en tekeningen

Er zijn veel afbeeldingen van dryads gevonden, uitgehouwen in hout of steen, waarop ze door bomen turen of in hun boswoningen verblijven. Deze afbeeldingen lieten dryads er vaak uitzien als de bomen waartussen ze leefden, met lange ledematen, haarachtige bladeren en lichamen gemaakt van of bedekt met mos.

Dryaden in de mythologie uitgelegd

In de Griekse mythologie waren de Dryads verlegen, timide en rustige mythische wezens die de bomen en de bossen moesten beschermen. Ze werden beschouwd als trouw aan de Godin Artemis, ze beschouwden haar zelfs als hun moedergodin.

Deze beschermgeesten, afhankelijk van het mythologische verhaal dat je leest, waren ofwel volledig onsterfelijk of hun levens waren gewoon buitengewoon lang dankzij het feit dat hun leven verbonden was met de boom waarmee ze verbonden waren.

Dit betekende dat als de Dryade stierf, de boom zou verwelken en sterven. Hetzelfde gold voor als hun boom stierf, onvermijdelijk de Dryade ook zou sterven.

Dryaden werden altijd als vrouwelijk beschouwd, in ieder geval qua uiterlijk, en je kunt veel afbeeldingen van dryaden vinden in Oudgriekse kunst en poëzie waarin gesproken wordt over hun onoverkomelijke schoonheid en waarin ze worden afgebeeld als mensachtige wezens.

Hoewel er sterk werd geloofd dat hun fysieke kenmerken overeenkwamen met de bomen die ze bewoonden en beschermden.

In de Griekse mythologie kwamen de dryads in veel verschillende verhalen voor, vooral hoe ze werden getransformeerd in dryads - veel dryads werden eigenlijk beschouwd als mensen van oorsprong of als kinderen van de natuurgoden.

Het beroemdste verhaal in de Griekse mythologie is dat van Daphne en Apollo.

Daphne

Daphne was een dryade die haar dagen doorbracht bij de rivier met haar zussen en haar vader, de God van de rivier, Peneus.

De God Apollo had Eros beledigd en als wraak schoot Eros een gouden pijl naar Apollo waardoor hij smoorverliefd werd op Daphne. Eros schoot vervolgens een loden pijl naar Daphne zodat zij nooit meer van hem kon houden.

Apollo ging wanhopig achter Daphne aan, hij had het gevoel dat hij niet zonder haar kon leven, maar ze zou altijd weglopen.

Op een dag vluchtte ze naar het bos in een poging te ontsnappen aan zijn achtervolgingen, maar zoals altijd vond hij haar toch. Ze smeekte haar vader om haar te beschermen tegen Apollo's avances en hij stemde toe.

Net toen Apollo haar wilde aanraken, werd haar huid ruw, als boomschors. Langzaam veranderden haar haren in bladeren en haar ledematen in takken.

Apollo zwoer echter altijd van haar te zullen houden, ook al stond ze nu als een laurierboom. Hij beloofde altijd haar bladeren op zijn hoofd te dragen en die op elke held te leggen. Hij deelde ook zijn krachten van eeuwige jeugd met haar, zodat ze voor altijd groen zou blijven.

Dit verhaal belichaamt echt de manier waarop dryads en nimfen in hun mythologie werden gezien. Veel verhalen gingen over de avances van wellustige goden en de daaropvolgende poging om aan deze dryads te ontsnappen.

Dus dryads bleven niet alleen liever uit het zicht van mensen, ze vermeden ook actief om gezien te worden door de meeste Goden.

Hoewel dryads gerespecteerd en soms zelfs gevreesd werden, waren hun krachten of vermogens vrij beperkt. Er werd gezegd dat ze enige controle hadden over de bomen en takken van het bos, sommigen konden zelfs met dieren en andere geesten spreken.

Ze werden echter slechts beschouwd als kleine godinnen of inferieure godheden, dus hun krachten waren niet zo machtig als die van bijvoorbeeld de god Zeus.

Namen van Dryaden in de Griekse Mythologie

Tenzij je in alle literatuur en poëzie kijkt die de oude Grieken hebben nagelaten, is het moeilijk om te bepalen hoeveel verschillende dryads er verspreid waren over hun mythologische voorraden. Daarom hebben we een paar namen verzameld die we kennen en wat voor dryads het waren.

• Aigeiros - Hamadryade van de zwarte populier

• Ampelos - Hamadryad van de wilde druivenrank

• Atlanteia - Hamadryad, moeder van enkele Danaïden van koning Danaus

• Balanis - Hamadryad van de eikel/ilexboom

• Byblis - Een Miletos meisje dat werd getransformeerd in een Hamadryad

• Erato - Profetische dryade van de berg Kyllene

• Eidothea - Oreiad nimf van de berg Anderen

• Karya - Hamadryade van de hazelaar/ kastanjeboom

• Khelone - Oreia die voor straf in een schildpad veranderde

• Kraneia - Hamadryad van de kersenboom

• Morea - Hamadryade van de moerbeiboom

• Pitys - Oreiad Dryade geliefd door Pan

• Ptelea - Hamadryade van de iep

• Syke - Hamadryade van de vijgenboom

Dryaden in de literatuur

Gelukkig schreven de oude Grieken graag alles op. Hun liefde voor kunst, verhalen, muziek en poëzie betekent dat veel van de verhalen over de Dryaden vandaag de dag nog steeds beschikbaar zijn, net als toen.

Het is in de literatuur dat we zoveel meer informatie krijgen over dryads, wie ze waren, hoe ze zich gedroegen en de krachten die ze verondersteld werden in zich te dragen.

Hier zijn een paar uittreksels uit de Griekse literatuur die over de beroemde dryads spreken.

"Maar Zeus, vanaf de veelvoudige top van Olympos, zei tegen Themis dat ze alle goden bijeen moest roepen. Ze ging overal heen en zei dat ze zich naar Zeus' huis moesten begeven. Er was geen rivier [Potamos] die er niet was, behalve Okeanos (Oceanus), er was niet een van de Nymphai (Nimfen) die in de lieflijke bossen (alsea) [d.w.z. Dryades] wonen, en de bronnen van rivieren (pegai potamon) [d.w.z. Naiades].en de grazige weiden (pisea poiêenta), die niet kwamen. Deze allen verzamelden zich in het huis van Zeus wolken-verzamelaars namen plaats tussen de gladstenen kloostergangen."

"Een babbelende kraai overleeft negen generaties oude mannen, maar het leven van een hert is vier keer zo lang als dat van een kraai en het leven van een raaf maakt drie herten oud, terwijl de Phoinix (Feniks) negen raven overleeft, maar wij, de rijkharige Nymphai (Nimfen), dochters van Zeus de aigis-houder, overleven tien Phoinixen."

"Dionysos, die zich graag mengt met de geliefde koren van de Nymphai Oreiai (Bergnimfen), en die, terwijl hij met hen danst, de heilige hymne herhaalt, Euios, Euios, Euoi! Ekho (Echo), de Nymphe van Kithairon (Cithaeron), geeft uw woorden terug, die weerklinken onder de donkere gewelven van het dichte gebladerte en te midden van de rotsen van het woud; de klimop omringt uw voorhoofd met haar rankengeladen met bloemen."

"Die [Nymphai Dryades (Dryade Nimfen)] die vroeger, volgens het verhaal van de dichters, uit bomen groeiden en vooral uit eiken."

"Rijk gekleed in prachtige kleding, en nog rijker haar schoonheid; dat is de schoonheid van de Naides (Najaden) en Dryades (Dryaden), zoals we vroeger hoorden, wandelend door de bossen."

De magische wereld van de Dryaden

Hoewel de verhalen van de Dryads misschien een beetje vervaagd zijn uit ons collectieve menselijke bewustzijn, is de invloed die ze hadden op onze band met de natuur en het respect dat ze verdient nog steeds aanwezig.

Veel culturen door de eeuwen heen, voordat we iets meer wetenschappelijk inzicht hadden, gebruikten de creatie van zulke wezens om de natuurlijke wereld en haar chaotische gedrag te begrijpen.

Of de dryade nu een echt of fictief wezen is, ze hebben eeuwenlang de creatieve harten van de oude Grieken veroverd en zo nu en dan duiken ze nog steeds op in moderne kunst.