বিষয়বস্তুৰ তালিকা
সংবেদনশীল কৰ্কট ৰাশিৰ ৭ম ৰাশি। চন্দ্ৰৰ দ্বাৰা শাসিত এই কাৰ্ডিনেল ৰাশি আৱেগিক, মেজাজ, সৃষ্টিশীল, স্বজ্ঞাত আৰু লালন-পালনকাৰী হোৱাৰ বাবে জনাজাত। মাতৃত্ব আৰু পৰিয়ালৰ আৰ্কিটাইপৰ সৈতে শক্তিশালীভাৱে বান্ধ খাই থকা কৰ্কট ৰোগ হ’ল আপুনি যেতিয়া আৱেগিক ঘাঁ হয় আৰু নিৰাময়ৰ প্ৰয়োজন হয় তেতিয়া আপুনি তাৰ ওচৰলৈ যায়।
কেঁকোৰাৰ দৰে কেন্সাৰেও ফুল-অনতকৈ কাষৰ পৰাই বস্তুৰ কাষ চাপিবলৈ ভাল পায়, যাৰ ফলত ইহঁতক নিষ্ক্ৰিয় আক্ৰমণাত্মকতাৰ বাবে সুনাম অৰ্জন কৰিছে।
কৰ্কট ৰোগৰ লগত ইতিমধ্যে জড়িত এটা প্ৰাণীৰ চিহ্ন আছে, কেঁকোৰা, আৰু অৱশ্যেই সেইটোৱেই হৈছে ৰাশিৰ প্ৰধান আত্মা প্ৰাণী। কিন্তু আন কিছুমান প্ৰাণী আছে যিয়ে প্ৰতীক বা আচৰণৰ দ্বাৰা কৰ্কট ৰোগৰ বৈশিষ্ট্যক প্ৰতিফলিত কৰে। এই লেখাটোত আমি কৰ্কট ৰোগৰ আত্মাৰ প্ৰাণী আৰু ইহঁতে এই ৰাশিটোক কিয় নিখুঁতভাৱে প্ৰতিনিধিত্ব কৰে সেই বিষয়ে আলোচনা কৰিম।
See_also: এঞ্জেল নম্বৰ ৫৫৫৫ অৰ্থ পৰিৱৰ্তনক এটা সুযোগ দিয়কআত্মাৰ প্ৰাণী কি?
ৰাশিৰ আত্মাৰ প্ৰাণীবোৰ এনেকুৱা প্ৰাণী যিবোৰৰ... যিসকলে সেই বিশেষ ৰাশিৰ আত্মাক মূৰ্ত কৰিব বিচাৰে বা যিসকলৰ সেই ৰাশিত গধুৰ স্থান আছে আৰু তেওঁলোকৰ আত্মাৰ প্ৰাণীৰ পৰা অনুনাদ আৰু পথ প্ৰদৰ্শন কৰিব পাৰিলে তেওঁলোকৰ বাবে পাঠ।
প্ৰতিটো ৰাশিত আত্মাৰ প্ৰাণীৰ এটা শৃংখল থাকে যিয়ে নিজৰ ৰাশিৰ সাৰমৰ সৈতে কথা কয়, বিভিন্ন ধৰণে, আৰু সেই ৰাশিৰ লগত জড়িত সত্তাৰ সম্পূৰ্ণ বৰ্ণালীক সামৰি লয়।
কেন্সাৰ আত্মা কি জীৱ-জন্তু?
কৰ্কট ৰোগৰ বেছিভাগ আত্মা প্ৰাণীই কোনোবা নহয় কোনোবা প্ৰকাৰে মাতৃত্বৰ সৈতে জড়িত, যিটো মাতৃৰ লক্ষণৰ লগত খাপ খাই পৰে। মাতৃত্ব আৰু লালন-পালন কৰা আচৰণ হোৱাৰ প্ৰয়োজন নাইমকৰ ৰাশি
মুছৰ দৰে এজন কৰ্কট ৰোগীয়েও আক্ৰমণাত্মকতা দেখুৱাব পাৰে – কিন্তু সাধাৰণতে আন এজনৰ হৈ, বিশেষকৈ কোনোবাই যাক তেওঁলোকে পৰিয়াল বুলি চিনাক্ত কৰে। পহুৰ দৰেই ইহঁত সামাজিক আৰু বুদ্ধিমান জীৱ, চন্দ্ৰৰ দ্বাৰা পৰিচালিত আৰু হাতীৰ দৰেই ইহঁত সংবেদনশীল, আৰু স্বজ্ঞাত, আৰু স্মৃতিবোৰক অতি দীৰ্ঘদিন ধৰি ধৰি ৰাখিব পাৰে।
চূড়ান্ত কৰ্কট প্ৰাণী, অপ'ছাম, আন এটা যত্নশীল, খাপ খুৱাব পৰা জীৱ যি কৰ্কট ৰোগৰ দৰেই আত্মসংৰক্ষণৰ দক্ষতা আছে।
কৰ্কট ৰোগৰ ওপৰত অধিক গভীৰভাৱে চকু ফুৰাওঁ আহক আত্মা প্ৰাণী। <১><৬>১. কেঁকোৰা
কেঁকোৰা হৈছে কেন্সাৰৰ প্ৰাণীৰ প্ৰতীক, আৰু সঁচাকৈয়ে কৰ্কট ৰোগৰ অৰ্থ লেটিন ভাষাত কেঁকোৰা। পৌৰাণিক কাহিনীত কেন্সাৰ আছিল সেই কেঁকোৰা যিয়ে হেৰাক্লিছৰ ভৰিখন চিটিকিছিল (তেওঁৰ ৰোমান নাম হাৰকিউলিছ বুলি বেছিকৈ পৰিচিত) আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত তেওঁৰ দ্বাৰা হত্যা কৰা হৈছিল, আৰু পিছলৈ হেৰাই আকাশত ৰাখিছিল।
কেঁকোৰা কৰ্কট ৰোগৰ বাবে এটা যোগ্য আত্মাৰ প্ৰাণী। দুয়োটাৰে বাহিৰৰ অংশ কঠিন যিয়ে ভিতৰত মিঠা মাংস লুকুৱাই ৰাখে।
কেন্সাৰ, সকলো জল ৰাশিৰ দৰে, সীমাৰ সৈতে সমস্যা হ'ব পাৰে, কিন্তু সহযোগী জল ৰাশি মীন ৰাশিৰ দৰে নহয়, যাৰ সীমা সহজে খোজ কাঢ়িব পৰা শিলৰ বৃত্ত হ'ব পাৰে, কৰ্কট ৰোগৰ সীমা বেৰলৈ পৰিণত হ'ব পাৰে যিবোৰ তেওঁলোকৰ এটা... হাৰ্ড টাইম লেটিং ডাউন।
যদিহে আপোনাৰ কৰ্কট ৰোগৰ সম্পূৰ্ণ আস্থা নাই, আশা কৰকযে নিজৰ কোনো গোপন ভিতৰৰ অংশ আছে যিটো তেওঁলোকে লুকুৱাই ৰাখিছে, যাতে আঘাত নাপায়।
কৰ্কট ৰাশিৰ ৰাশিও যিটো পৰিয়াল আৰু ঘৰৰ ধাৰণাটোৰ সৈতে মিল খায়। কৰ্কট ৰোগৰ জন্মস্থানৰ প্ৰতি প্ৰায়ে প্ৰবল মোহ থাকে আৰু বহু দূৰলৈ গুচি গ’লেও সদায় ইয়াৰ প্ৰতি নষ্টালজিক দৃষ্টিভংগী ৰাখে।
কৰ্কট ৰোগ সাগৰৰ লগতো ওতঃপ্ৰোতভাৱে মিল খায়, য’ত কেঁকোৰাবোৰে নিজৰ ঘৰ সাজে। কেঁকোৰাবোৰ জন্ম হোৱা ঠাইৰ পৰা বহু দূৰলৈ ড্ৰিফ্ট হ’ব পাৰে যদিও সাগৰত, আৰু নিজৰ ভিতৰতে সদায় ঘৰতে থাকে।
সন্ন্যাসী কেঁকোৰাৰ দৰে কেঁকোৰাৰ বাবে খোলাৰ পৰা ওলাই অহাটো অতি বিপজ্জনক, তথাপিও প্ৰয়োজনীয় যাত্ৰা। তেওঁলোকে নিজকে খাপ খুৱাব পৰাকৈ নিখুঁত ঘৰ বিচাৰে, কিন্তু তেনে কৰাৰ সময়ত সকলো ধৰণৰ শিকাৰুৰ সন্মুখীন হয়।
কৰ্কট ৰোগৰ লোকে যেতিয়া তেওঁলোকৰ খোলাৰ পৰা ওলাই আহি তেওঁলোকৰ লগত ভালদৰে খাপ খোৱা জীৱনলৈ যোৱাৰ আশংকা থাকে তেতিয়া একেবাৰে একে মাৰাত্মক বাজিৰ সন্মুখীন নহয়, কিন্তু তেওঁলোকৰ বাবে, ই পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ভয়ংকৰ বস্তু যেন লাগে।<১><০>কেঁকোৰায়ে কেন্সাৰক শিকাব পাৰে যে তেওঁলোকে বাস কৰা শৰীৰটোৱেই তেওঁলোকৰ ঘৰ, আৰু তেওঁলোকে যিকোনো ঠাইলৈ নাযাওক কিয়, যেতিয়ালৈকে তেওঁলোকে নিজৰ লগত এই মূল সম্পৰ্কটো ৰাখিব, তেতিয়ালৈকে তেওঁলোকে কেতিয়াও নিজকে ঠাইৰ বাহিৰত অনুভৱ নকৰিব।
কৰ্কট ৰোগে আন যিকোনো চিনতকৈ বেছি নষ্টালজিয়া আৰু চেন্টিমেণ্টেলিটিৰ সৈতে অতীতত আবদ্ধ হ’ব পাৰে, কেঁকোৰাৰ পিঞ্চাৰৰ দৰে তেওঁলোকে ভালপোৱা বস্তুবোৰক টানকৈ ধৰি ৰাখিব পাৰে, গতিকে তেওঁলোকে নিজকে সোঁৱৰাই দিয়াটো এটা ভাল অভ্যাস যে তেওঁলোকে...ইয়াত আৰু এতিয়াৰ মাজত অস্তিত্ব আছে, কিন্তু সম্পূৰ্ণৰূপে অতীতত জীয়াই থকাৰ পৰিৱৰ্তে পিছলৈ ঘূৰি চাবলৈ স্মৃতিবোৰ সদায় থাকিব। <১><৬>২. মুছ
কৰ্কট ৰাশি আটাইতকৈ মুডী ৰাশিৰ ভিতৰত অন্যতম, সম্ভৱতঃ কাৰণ ইয়াৰ শাসক গ্ৰহ চন্দ্ৰ, যিয়ে প্ৰতি নিশা আকাশত নিজৰ অৱস্থান সলনি কৰে, প্ৰতিটো ৰাশিত মাত্ৰ ডেৰ ২ দিন থাকে।
বিভিন্ন শক্তিৰ মাজেৰে সেই দ্ৰুত গতিৰ ফলত কৰ্কট ৰোগৰ স্থানীয় লোকৰ জন্ম তালিকাৰ অধিক বিন্দু তেওঁলোকৰ চাৰ্ট ৰুলাৰৰ দ্বাৰা পোহৰাই তোলা হয় (কৰ্কট ৰোগৰ উত্থানৰ ক্ষেত্ৰত) যাৰ ফলত অন্য লক্ষণে ধৰিব পৰা আমেজ সৃষ্টি হ'ব পাৰে fickle.
কৰ্কট ৰোগৰ দৰেই মূছও এটা মুডী জীৱ হ'ব পাৰে, যদিও মহিমাময়। আপাত দৃষ্টিত শান্ত, লেহেমীয়া আৰু নিস্তেজ মনৰ মুছ আচলতে বুদ্ধিমান প্ৰাণী, যিয়ে নিজৰ ডাঙৰ অংশৰ বাবে আচৰিত ধৰণৰ গতিৰে গতি কৰিব পাৰে, আৰু ইহঁতৰ কোমল বাহ্যিকতাই এনে এক আভ্যন্তৰীণ উগ্ৰতাক মিছা বুলি কয় যিয়ে মানুহক আন বহুতো বনপ্ৰাণীতকৈ ইহঁতক বেছি ভয় কৰিবলৈ বাধ্য কৰে।
একেদৰে যিসকলে কৰ্কট ৰোগৰ খংৰ বোজা বহন কৰিছে তেওঁলোকে ইয়াৰ তীব্ৰতাত স্তম্ভিত হ’ব পাৰে, আৰু তাৰ পিছত সেই ব্যক্তিজনৰ বাটৰ পৰা যিমান পাৰি আঁতৰি থাকিব বিচাৰে। যদি আপুনি কেতিয়াবা বন্যপ্ৰাণীত মুছ দেখা পায়, তেন্তে ইয়াৰ বাটৰ পৰা আঁতৰি থকাটোৱেই উত্তম হ’ব, বিশেষকৈ যদি ইহঁতৰ ওচৰত পোৱালি থাকে।
এই জীৱবোৰ বেছিভাগ মানুহে উপলব্ধি কৰাতকৈ ডাঙৰ আৰু ভাবুকি দিলে আক্ৰমণাত্মক। তেওঁলোকে নিষ্ক্ৰিয়ভাৱে আক্ৰমণাত্মকও হ’ব পাৰে – কেন্সাৰৰ নিৰ্বাচিত আক্ৰমণাত্মক পদ্ধতি – কেৱল থিয় হৈ...পথ আৰু অসুবিধাজনক পথ অৱৰোধ হিচাপে কাম কৰা। যিসকলে শেষত নিজৰ বাহনখনেৰে মুছৰ লগত খুন্দা মাৰি আন্ধাৰ ৰাস্তাত দেখা নাপায়, তেওঁলোকে প্ৰায়ে কাহিনীটো ক’বলৈ বাচি নাথাকে।
মূছৰ পোৱালিক সুৰক্ষা দিয়াৰ ক্ষেত্ৰত কৰা উগ্ৰতাও কৰ্কট ৰোগৰ প্ৰসূতি আৰু শৈশৱৰ বিষয়বস্তুৰ সৈতে জড়িত। প্ৰায়ে কেন্সাৰসকলে নিজৰ হৈ খং উঠাৰ আগতে নিৰ্বাচিত পৰিয়ালকে ধৰি নিজৰ পৰিয়ালৰ হৈ উন্মাদ হৈ পৰিব।
তেওঁলোকে ভালপোৱা সকলৰ প্ৰতি অতি সুৰক্ষামূলক হ'ব পাৰে, আৰু যিকোনো ব্যক্তিয়ে কৰ্কট ৰোগে তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ অংশ কৰি লোৱা কাৰোবাক পাৰ হ'লে ধিক্। ৰাতিৰ মুছৰ দৰে, আপুনি হয়তো সিহঁতক অহা দেখা নাপাব, কিন্তু যেতিয়া পাব, তেতিয়া আপুনি সোনকালে পাহৰিব নোৱাৰে।
3. পহু
কৰ্কট ৰোগৰ পৰিয়ালৰ প্ৰতি থকা প্ৰেমৰ লগত অধিক বান্ধি ৰাখি পহুটো এটা যোগ্য আত্মা প্ৰাণী। কৰ্কট ৰোগৰ দৰেই চন্দ্ৰৰ সৈতে জড়িত হোৱাৰ উপৰিও পহু তীব্ৰভাৱে সামাজিক, পৰিয়ালকেন্দ্ৰিক প্ৰাণীও।
ৰোম প্ৰতিষ্ঠাৰ পৰা জংগল বুকলৈকে পহু মাতৃৰ প্ৰতীকীতা কিংবদন্তি আৰু কাহিনীত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। লুনা পহু হৈছে জাকটোৰ মাতৃ পহুৰ নাম, যিয়ে একমাত্ৰ পোৱালি জন্ম দিয়ে।
আলফা পহু, বিটা পহু, আৰু ওমেগা পহুৰ বিষয়ে দীৰ্ঘদিন ধৰি চলি অহা ভুল ধাৰণাটোৰ বিপৰীতে বন্যপ্ৰাণীত পহুৰ দলটোৰ বাবে এটা সহজ গঠন থাকে, আৰু ইয়াৰ সকলোবোৰ পৰিয়ালৰ বিষয়ে।
বেছিভাগ পহু বন্যপ্ৰাণীত থকা গোটবোৰত এটা প্ৰজননকাৰী যোৰ আৰু ইহঁতৰ পোৱালি থাকে, য'ত ৩ বছৰলৈকে পহুও থাকেএতিয়াও নিজৰ পেক বনাবলৈ যোৱা নাই৷ পৰিয়ালৰ সৈতে ইহঁতে অবিশ্বাস্যভাৱে ঘনিষ্ঠ বন্ধন গঢ়ি তোলে, ডাঙৰ ভনীয়েক আৰু ভাই-ভনীক কেতিয়াবা সৰু ভাই-ভনীক চাই থাকিবলৈ এৰি দিয়া হয়, আনহাতে প্ৰাপ্তবয়স্কসকলে চিকাৰলৈ যায়।
কৰ্কট ৰোগ সাধাৰণতে তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ সৈতে অতি ঘনিষ্ঠ হয়, যদিহে তেওঁলোকৰ জন্ম পৰিয়ালৰ সৈতে কোনো সম্পৰ্ক নাথাকে তেন্তে নিৰ্বাচিত পৰিয়ালকে ধৰি। তেওঁলোক নিষ্ঠাবান আৰু নিৰ্ভৰশীল আৰু যিয়েই নহওক কিয় নিজৰ পেকটো ৰক্ষা কৰিব।
তেওঁলোকে প্ৰায়ে লিংগ বা লিংগ নিৰ্বিশেষে নিজৰ গোটৰ মাতৃৰ সদস্য হিচাপে কাম কৰে আৰু সকলোৰে যত্ন লোৱা বুলি জানিলেহে আৰামদায়ক হয়। যদি ইয়াৰ ফলত তেওঁলোক অলপ আঠাযুক্ত আৰু অহংকাৰী হয়, তেন্তে ভাল, সেয়া কেৱল কেন্সাৰৰ উপায়। শেষত তেওঁলোকে ভালপোৱা সকলোৰে স্বাৰ্থৰ কথা মনত ৰাখে।
এটা কাৰ্ডিনেল চিন হোৱাৰ বাবে কেন্সাৰৰো প্ৰয়োজন হ'লে পেকৰ নেতা হ'বলৈ যি লাগে, যদিও ইহঁতে টাস্কমাষ্টাৰতকৈ গোটৰ লালন-পালনকাৰী হৃদয় হিচাপে বেছি কাম কৰে। বন্দী অৱস্থাত য'ত পহুৰ গোটৰ স্তৰবোৰ অলপ কঠিন হৈ পৰে, আলফা মাইকীজনীয়েই হয় যিয়ে আলফা মতাটোৱে যিকোনো কাৰণত গুচি গ'লে দায়িত্ব লয়। <১><৬>৪. হাতী
হাতী হৈছে এখন মাতৃতন্ত্ৰবাদী সমাজ, বহুতো মাতৃ আৰু আইতাই শাসন কৰে, যাৰ বাবে ইহঁতক নিখুঁত কৰ্কট ৰোগৰ আত্মাৰ প্ৰাণী। কেন্সাৰৰ দৰেই তেওঁলোকো অবিশ্বাস্যভাৱে আৱেগিক, সহানুভূতিশীল, জ্ঞানী আৰু স্বজ্ঞাত।
হাতীও অতি সামাজিক জীৱ যিয়ে নিজৰ পৰিয়ালকো মূল্য দিয়েতেওঁলোকৰ বন্ধু হিচাপে। হাতীৰ দলবোৰে আন গোটৰ লগত লগ হ’বলৈ আৰু সামাজিকভাৱে মিলিজুলি থাকিবলৈ, আৰু পুৰণি বন্ধুসকলক আনন্দৰে সম্ভাষণ জনাবলৈ প্ৰায়ে বহু দূৰলৈ যাত্ৰা কৰিব। আনকি তেওঁলোকৰ প্ৰতি দয়ালু মানুহকো মনত পেলাই বন্ধুৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰে।
কৰ্কট ৰোগৰ দৰেই হাতীকো নিজৰ চৌপাশৰ আৱেগৰ লগতে নিজৰ আৱেগৰ সৈতেও বহুত টিউন কৰিব পাৰি। মানুহে কৰা বহুতো আৱেগ অনুভৱ কৰে, যেনে খং, ভয়, দুখ, আনন্দ, মমতা আৰু প্ৰেম। আৰু কেন্সাৰৰ দৰে হাতীয়েও আন কোনো ধৰণৰ ক্ষোভ ধৰি ৰাখিব নোৱাৰে। তেওঁলোকৰ অবিশ্বাস্য স্মৃতি আছে আৰু বছৰ বছৰ আগতে লগ পোৱা ব্যক্তিক চিনি পাব পাৰে।
কৰ্কট ৰোগীয়ে প্ৰায়ে নিজৰ গোটত লালন-পালনৰ ভূমিকা পালন কৰে, আৰু তেওঁলোকৰ বন্ধুসকলে আলিংগন বা উল্লাসৰ প্ৰয়োজন হ'লে তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ যায়। হাতীটোৱে এই আৱেগিক বুদ্ধিমত্তা আৰু সংবেদনশীলতা ভাগ কৰে, আনকি আন হাতীবোৰে কেতিয়া বিচলিত হয় সেইটোও ক’ব পাৰে, আৰু তেওঁলোকক সান্ত্বনা দিবলৈ চেষ্টা কৰে।
হাতীয়ে নিজৰ আৱেগক আচৰিত ধৰণে দেখুৱায়। তেওঁলোকৰ দলৰ এজন সদস্যক হেৰুৱাই শোক কৰা দেখা গৈছে আৰু প্ৰায়ে বন্ধনত থকা হাতীবোৰে নিজৰ সংগীৰ কিছু সময়ৰ পিছতে মৃত্যুবৰণ কৰিব, যেন ভগ্ন হৃদয়ৰ।
শোক আৰু দুখৰ ওপৰত জয়ী হ’ব নোৱাৰাৰ এই অক্ষমতাই হৈছে য’ত কৰ্কট ৰোগে হাতীটোৰ পৰা শিক্ষা ল’ব পাৰে: আপুনি হেৰুৱাই পেলোৱাৰ বাবে শোক কৰাটো ঠিকেই আছে, কিন্তু সেইটোৱে আপোনাক জীৱনটো জীয়াই থাকিবলৈ বাধা নিদিব।
অতীতৰ আঘাতৰ পৰা আগবাঢ়ি যোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, আৰু আঘাত পোৱাৰ পিছত আনক সোমাবলৈ দিয়াটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ,যাতে আপুনি অকলে আৰু দুখী হৈ পৰে, আপোনাক কোনো ধৰণৰ আৰাম দিবলৈ মাত্ৰ স্মৃতিহে বাকী থাকে।
5. অ’প’ছাম
শেষত কৰ্কট ৰোগৰ শেষ আত্মা প্ৰাণী অপ’ছাম। অপ’ছাম এটা বিপুলভাৱে ভুল বুজাবুজিৰ জীৱ, যাক বেছিভাগ মানুহেই কীট-পতংগ বুলি ভাবে। আচলতে ইহঁতে বাস কৰা যিকোনো পৰিৱেশ তন্ত্ৰৰ বাবে অতি সহায়ক, কিয়নো ইহঁতে ৰোগ বিয়পোৱা টিকটিকি খায়, আৰু নিজেই জলাতংক ৰোগত আক্ৰান্ত হ’ব নোৱাৰে, যদিও বহুতে ইহঁতক জলাতংক বিয়পোৱা বুলি ধৰি লৈছে।
সঁচা কথা ক’বলৈ গ’লে অপ’ছাম হৈছে সংবেদনশীল প্ৰাণী যাৰ বহুত আৱেগ থাকে। খাদ্যৰ প্ৰয়োজন হ’লে তেওঁলোক টেনচিয়াছ সৰু ল’ৰা হ’ব পাৰে, কিন্তু তেওঁলোকে বন্ধন গঢ়ি তোলা আনৰ প্ৰতিও যত্ন ল’ব পাৰে। ইমান দুৰ্বল হোৱাৰ পিছতো ইহঁত অতিশয় খাপ খুৱাব পৰা।
বেছিভাগ প্ৰাণীৰ দৰে যিবোৰ কেন্সাৰ স্পিৰিট এনিমেল, অপোছামবোৰো ভক্তিময় মাতৃ। মাৰ্চপিয়াল হোৱাৰ বাবে ইহঁতে জন্মৰ পিছত সন্তানক নিজৰ ওচৰতে এটা পাউচত ৰাখে আৰু অলপ ডাঙৰ হ’লে আৰু চলাচল কৰিলে পিঠিত লৈ ঘূৰি ফুৰে।
অপ’ছামৰ আত্মসংৰক্ষণৰ দক্ষতাও আছে যিটো কৰ্কট ৰোগীয়ে ভাগ কৰে। আমি সকলোৱে জানো যে বিপদৰ সন্মুখীন হ’লে প’ছামবোৰে কেনেকৈ মৃত অৱস্থাত খেলিব।
একেদৰে কৰ্কট ৰোগীয়ে অস্বস্তিকৰ পৰিস্থিতিত পৰিলে ফ্ৰীজ প্ৰতিক্ৰিয়াৰ আশ্ৰয় লয়, কোনো ধৰণৰ খোজ দিব নোৱাৰে, কাৰণ তেওঁলোকৰ যুঁজ বা পলায়নৰ জন্মগত আক্ৰমণাত্মকতাৰ অভাৱ। এইটো অৱশ্যে অন্যান্য ৰাশিৰ স্থানৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে, কিন্তু যিসকলৰ বহুত কৰ্কট ৰোগ আছে তেওঁলোকৰ...চাৰ্টবোৰ প্ৰায়ে বাহ্যিকভাৱে আক্ৰমণাত্মক হোৱাৰ বাবে জনা নাযায়।
অপ'ছামবোৰ যথেষ্ট মেজাজী হ'ব পাৰে, কেতিয়াবা লাজ লগা আৰু অকলশৰীয়া হোৱাটো পছন্দ কৰে, আনহাতে কেতিয়াবা আদৰনীয় আৰু মৰমিয়াল হ'ব পাৰে, বিশেষকৈ যেতিয়া ইহঁতক উদ্ধাৰ কৰা হৈছে আৰু মানুহৰ সৈতে বন্ধন গঢ়ি তুলিছে।
অপ’ছামৰ পৰা কেন্সাৰে শিকিব পাৰে যে অলপ সময় লোৱাটো ঠিকেই আছে, কিন্তু কেতিয়াবা, আপুনি নিজৰ পক্ষত থিয় দিব লাগে।
See_also: ২০২৩ চনত তালিকাভুক্ত আৰু স্থান লাভ কৰা ১৯ টা শ্ৰেষ্ঠ অৰেকল কাৰ্ড ডেকপূৰ্বতে উল্লেখ কৰা অনুসৰি কৰ্কট ৰোগে তেওঁলোকৰ তুলনাত আন মানুহৰ হৈ অধিক বিচলিত হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, কিন্তু ওখ বেৰ থাকিব পৰা চিন এটাৰ বাবে তেওঁলোকে মানুহ আৰু পৰিস্থিতিকো তেওঁলোকৰ ছালৰ তলত – বা খোলা – আৰু সত্তাৰ তলত সোমাবলৈ দিয়ে সেইটো এৰি দিবলৈ সক্ষম হ’লে কেন্সাৰক জীৱনটোক নেভিগেট কৰাত সহায় কৰিব পাৰি। কেতিয়াবা, তেওঁলোকৰ কোমল হৃদয়খন উন্মোচিত হ'বলৈ দিয়াটোৱেই হৈছে এজন কৰ্কট ৰোগীয়ে কৰিব পৰা সৰ্বোত্তম কাম।
আপুনি কোনটো কেন্সাৰ স্পিৰিট এনিমেল?
এতিয়া যেতিয়া আপুনি কেন্সাৰ স্পিৰিটৰ সকলো প্ৰাণী দেখিছে, যিটো... আপুনি ভাবিছেনে যে জন্তুৱে কৰ্কট ৰোগক আটাইতকৈ বেছি মূৰ্ত কৰে? এই কৰ্কট ৰোগৰ বৈশিষ্ট্য থকা বুলি আন কোনো প্ৰাণী আছেনে? আৰু যদি আপোনাৰ গধুৰ কেন্সাৰ প্লেচমেণ্ট আছে, তেন্তে কোনটো আত্মা প্ৰাণীয়ে আপোনাৰ লগত আটাইতকৈ বেছি অনুৰণন কৰে?
যদি আপুনি ৰাশিৰ আত্মাৰ প্ৰাণীৰ বিষয়ে অধিক জানিব বিচাৰে, তেন্তে এই লেখাবোৰ চাওক:
- সিংহ ৰাশি আত্মাৰ প্ৰাণীৰ ব্যাখ্যা
- মেষ ৰাশিক প্ৰতিনিধিত্ব কৰা ৫টা আত্মা প্ৰাণী
- এই ৰাশিৰ পথ প্ৰদৰ্শক হোৱা ৫টা ধনু আত্মাৰ প্ৰাণী
- মীন ৰাশিৰ আত্মাৰ প্ৰাণী কি?
- 5 আচৰিত আত্মা প্ৰাণী গাইডৰ বাবে
